دلنوشته ی دانش آموزی از مرکز آموزشی را هنمایی فرزانگان 1 مشهد مقدس پس از بازدید از آسایشگاه جانبازان

((جانباز شهیدی است که بر دروازه ی شهادت ایستاده است که به او گفته اند حوصله کن))

دیروز روزی بود که سرنوشتم تغییر یافت ، حقیقتی برمن آشکار شد که مدتها منتظر آن بودم . راه روشنی برای رسیدن به معشوقم پیدا شد و هنوز دز تکاپوی رسیدن به او هستم.

روز گذشته در ((مرکز توانبخشی جانبازان امام خمینی )) با جانبازان هشت سال دفاع مقدس ملاقات داشتیم.

ایشان از خاطراتشان برایمان گفتند .خاطراتی که تا ابد در یادهاباقی می ماند وتا زنده اند باید به آنها افتخار کننداما.....

ما کجاییم در این خرابه دنیا که هر گوشه ی آن گناه و معصیت موج می زند . عشق حقیقی کجاست که همه در تکاپوی آن هستیم.عشق الهی...

آنها هیچ یک از کرده ی خود پشیمان نیستند ، اما ماچه؟ چقدر دین خدا را زنده نگاه داشته ایم و چقدر برای حفاظت از آن تلاش کرده ایم؟

جایگاه آنان در مقابل خدا محفوظ است و قصر هایی به زیبایی قصر سلیمان در بهشت سزاوار آنهاست.

انسانهای وارسته ای که از همه لذت های دنیوی گذشته اند تا به آرامش ابدی برسند.

این کار بزرگ ، مرد می طلبد ، عشق حسین می طلبد.

تا آن روز هیچوقت فکر نکرده بودم جانباز یعنی چه؟ اما از آنروز به بعد فهمیدم جانباز یعنی انسانیت ، عشق ، معرقت و حقیقت یابی........

جانبازانی که از خون خود گذشتند تا نهال زیبای انقلاب را آبیاری کنند.چه چیزی از جان انسان با ارزشتر است ؟ هیچ، اما این شیر مردان از ارزش زیادی برحوردارند.

حفظ این گوهر های گرانبها باعث پایداری جامعه اسلامی خواهد بود . چه خوب است از این مرواریدهای نا شناخته درس بگیریم و خود را با معنویات الهی آشنا سازیم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: